Ciekawostki

LSD-25

image one

LSD to środek z grupy halucynogenów, związek kwasu lizergowego, powszechnie znany jako „kwas”, powodujący omamy wzrokowe, słuchowe i dotykowe. LSD jest jednym z najtańszych i najszerzej dostępnych narkotyków. Praktycznie całkowicie wyparło ono inne psychodeliki. Od ponad dwudziestu lat jest to najpopularniejszy środek halucynogenny. Substancją aktywną w LSD jest dietyloamid kwasu lizergowego (LSD-25).

LSD po raz pierwszy zostało otrzymane 16 listopada 1938 r. przez Alberta Hoffmana, szwajcarskiego chemika pracującego w zakładach Sandoz. W 1943 r. Hoffman przypadkowo odkrył psychoaktywne działanie LSD (stało się to w wyniku kontaminacji w trakcie oczyszczania substancji - LSD wchłania się przez skórę)

Podstawowa charakterystyka chemiczna:
  • wzór sumaryczny: C20H25N3O
  • masa molowa: 323.42
  • temperatura topnienia: 86ºC
  • bezwonny, bezbarwny, bez smaku

  • Atomy węgla C-5 i C-8 są asymetryczne, stąd istnieją cztery izomeryczne, optycznie aktywne formy LSD. Mamy d- i l-LSD oraz d- i l-dietyloamid kwasu izolizerginowego. Tylko forma d-LSD ma właściwości psychoakywne. Do dziś zbadano szeroką gamę homologów i analogów LSD, jednak jedynie pochodne przy atomie azotu N-6 mają podobną aktywność do LSD


    Efekty działania LSD

    "Pozytywne":

    Wywoływane przez LSD, pod względem psychicznym, objawy są bardzo różnorodne. Niemniej jednak do najczęściej pojawiających się można zaliczyć:

  • zmianę poczucia kształtów i barw
  • image one
  • niewyraźne widzenie całości i ostrzejsze widzenie kontrastów
  • wyostrzenie słuchu
  • poczucie obcości własnego ciała
  • omamy, złudzenia i urojenia wzrokowe
  • zmiany nastroju i euforię
  • subiektywne poczucie wolniejszego upływu czasu
  • gonitwę myśli i zmniejszenie zdolności krytycznego osądu.
  • Czasem pojawia się uczucie lekkości, bądź przeciwnie – ociężałości. Przedmioty widziane po otwarciu oczu zwykle zdają się błyszczeć, a nawet najprostsze z nich nabierają niezwykłego znaczenia symbolicznego.

    Negatywne:

  • problemy z zachowaniem równowagi i mówieniem
  • zła ocena odległości oraz własnych umiejętności
  • niespójność wypowiedzi
  • zimne dłonie i stopy
  • wymioty
  • uczucie nacisku na klatkę piersiową („ciasny sweterek”)
  • uczucie oszołomienia, osamotnienia
  • depersonalizacja
  • bezsenność
  • panika, lęk, płacz, śmiech
  • „złe podróże” (bad trip) – stany charakteryzujące się m.in. poczuciem utraty zmysłów, halucynacjami o bardzo przerażającej treści, nieprzyjemnymi doznaniami dotyczącymi własnego ciała

  • Formy występowania i sposoby przyjmowania

    image one
  • Najczęstszą formą tego psychodeliku są będące w nielegalnej dystrybucji kolorowe papierowe znaczki wielkości przedstawiające różne symbole graficzne – nasączone roztworem LSD.
  • Stosowane są one doustnie (ssanie lub włożenie pod język).
  • LSD ma niezwykle niską dawkę efektywną: każdy znaczek zawiera ok. 300 mikrogramów LSD.
  • Prędkość działania LSD jest zależna od sposobu przyjęcia środka. I tak, brany doustnie (droga pokarmowa) przynosi efekty dopiero po ponad 40 minutach, u osób szczególnie wrażliwych – wcześniej, nawet po 15.
  • Często jest przyjmowana poprzez włożenie pod język, a więc wchłaniana przez dziąsła.
  • LSD może być również, co jest szczególnie niebezpieczne, włożona pod powiekę oka.

  • Szczególne zagrożenia i niebezpieczeństwa

  • Mimo, że zazwyczaj osoba odurzona LSD zdaje sobie sprawę z tego, że jest pod wpływem halucynacji – niebezpieczeństwo dla życia i zdrowia może wynikać z nieracjonalnego zachowania się: błędnej oceny odległości, czasu i własnych możliwości.
  • Ciągłe zażywanie LSD powoduje uszkodzenia mózgu oraz zmiany chromosomalne.
  • image one
  • Szczególnie przy stosowaniu zbyt dużych dawek mogą pojawić się poważne urojenia, które wpływając na zachowanie zagrożą bezpieczeństwu odurzonej osoby.
  • W przypadku używania LSD, u niektórych osób może mieć to wpływ na wyzwalanie się stanów psychotycznych (indukcja schorzeń psychiatrycznych) a także na występowanie tendencji samobójczych.
  • Flashback – możliwość ponownego, chwilowego wystąpienia wrażeń i halucynacji doznanych podczas odurzenia mająca miejsce w pewnym odstępie czasowym od momentu odurzenia (nawet po kilku tygodniach czy miesiącach).
  • Przedawkowanie ze śmiertelnym skutkiem nie jest możliwe – nie występuje zagrożenie życia bezpośrednio ze strony samej substancji chemicznej.